



a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
Ordre religieux : O.P.
Lieux d'activité : Toulouse
Notice biographique : Lat. Reginaldus, parfois aussi appelé Antonin Regnault.
Théologien dominicain du Studium de Toulouse du second tiers du XVIIe siècle. Il composa
un énorme ouvrage De mente concilii Tridentini circa gratiam se ipsa efficacem opus posthumum
(publié à titre posthume, Anvers, 1706).
Il s'y fait fort de défendre la thèse des décrets prédéterminants
contre la doctrine de la science moyenne, et il y fait notamment
l'éloge du De causa Dei de Thomas Bradwardine, qui aurait utilisé en son temps contre les pélagiens les mêmes arguments
que les thomistes contre les molinistes. Au XXe, Jacques Maritain le loua pour ses tria principia qui contiennent selon
lui tout le thomisme : ens est transcendens; Deus solus est actus purus; absoluta specificantur a se, relativa ab alio (J. Maritain, Les degrés du savoir, 3e éd., p. XV).
Bibliographie
- H. Serry, Historia congregationum de auxiliis, IV, c. 26; Jean-François Genest, Prédétermination et liberté créée à Oxford au XIVe siècle (Paris, Vrin, 1992), 163.
- Schmutz, Jacob, «Bellum scholasticum. Thomisme et antithomisme dans les débats doctrinaux modernes», Revue thomiste 108(2008)1, 131-182 (132)
Oeuvres imprimées
- De catechismi Romani auctoritate Napoli, Tip. Simoniana, 1765 [Paris OP 347-E-26].
- De mente S. Concilii Tridentini circa gratiam se ipsa efficacem Anvers, B. Foppens, 1706 [Paris OP 347-A-33].
- Doctrina Divi Thomae Aquinatis tria principia Paris, P. Lethielleux, 1878 [Paris OP 347-D-15].