



a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
Ordre religieux : O.C.D.
Lieux d'activité : Liège
Notice biographique : Lat. Henricus a Sancto Ignatio. Né à Ath (Hainaut belge) en 1630, mort près de Liège, au Carmel de Saint-Xavier, en 1719 ou 1720. Théologien carme déchaussé, figure importante de son ordre. Il occupe notamment la charge de Vice-Provincial de province Gallo-belge (test. 1699). Professeur émérite en 1708. Il prend part aux grandes controverses sur le libre-arbitre et se singularise par des positions sympathiques à l'égard du jansénisme. En 1713, peu avant la bulle "Unigenitus", il publie une "Defensio gratiae per se efficacis seu augustiniano-thomisticae", en défense des positions jansénistes, ainsi qu'un "Molinismus profligatus" (1715), dans lequel il se défend des jésuites.
Autres sources
- Henri de Saint-Ignace (Henricus a Sancto Ignatio), O.C.D., Approbatio (s.l., 18.VIII.1699), in : Serry, Jacques-Hyacinthe, O.P., Historia congregationum de auxiliis divinae gratiae sub sub pontificibus Clemente VIII. et Paulo V. in quatuor libros distributa (…) cui praeterea accedit Liber quintus superiorum librorum apologeticus, Antverpiae, Sumptibus Societatis, 1709
Oeuvres imprimées
- Henri de Saint-Ignace (Henricus a Sancto Ignatio), O.C.D., Theologia sanctorum veterum, ac novissimorum, circa solemniores hodie controversias de usu sacramentorum poenitentiae et eucharistiae / adversus novissimas juniorum casuistarum impugnationes strenue propugnata, Leodii, typis Joseph-Ludovici de Milst, 1701
- Henri de Saint-Ignace (Henricus a Sancto Ignatio), O.C.D., Ethica amoris, sive Theologia Sanctorum, magni praesertim Augustini et Thomae Aquinatis, circa universam amoris & morum doctrinam, adversus novitias opiniones, Leodii, ex officina typographica J. Francisci Broncart, 1709